بدون عنوان

توصیف جبران خلیل جبران از فرزند

فرزندان شما فرزندان شما نیستند، آنها پسران ودختران خواهشی هستند که زندگی به خویش دارند. آنها به واسطه ی شما می آیند امانه از شما، با آنکه با شما هستند از آن شما نیستند، شما می توانید مهر خودرا به آنها بدهید اما نه اندیشه ی خود را، زیرا که آنها اندیشه های خود رادارند. شما می توانید تن آنها را در خانه نگه دارید اما نه روحشان را ، زیرا که روح آنها در خانه ی فرداست که شما را به آن را نیست، حتی درخواب.شما می توانید بکوشید تا مانند آنها باشید، اما مکوشید تا آنها را مانند خود سازید.مکوشید رویاها وآرزوها وافتخارات خود را در قالب مهرورزی به آنها تحمیل کنید.